[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przewóz żywności i towarów szybko
psujących się
Przewóz szybko psujących się artykułów żywnościowych środkami transportu
drogowego regulują dwa podstawowe akty prawne:
Ustawa o transporcie drogowym
(Dz.U. 2001 nr 125 poz. 1371) oraz
Umowa ATP
–umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów
żywnościowych i specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów,
ratyfikowana przez Polskę w 1984 roku (Dz.U. 1984 nr 49 poz. 254).
Dopuszczenie środka transportu chłodniczego do ruchu lub opakowania transportowego (do
przewozu produktów żywnościowych) do obrotu podlega również następującym przepisom
sanitarnym:
Ustawa
z dnia 11 maja 2001 o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia
Rozporządzenie
Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 22 maja 1996 r w sprawie ogólnych
wymagań sanitarnych przy przewozie środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych
dozwolonych;
Ustawa
z dnia 6 września 2001 r o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z
żywnością.
Ustawa o transporcie drogowym
określa wymagane dokumenty, które powinni posiadać
kierowcy wykonujący transport drogowy. Nakłada ona na kierowców wykonujących transport
drogowy rzeczy, zarówno w przewozach krajowych jak i międzynarodowych, obowiązek
posiadania świadectwa wymaganego zgodnie z umową o ATP.
Przepisy merytoryczne zawarte w
umowie ATP
w szerokim zakresie określają
warunki
termiczne
środków transportu i przewożonych produktów oraz
warunki pomiarów i kontroli
właściwości izotermicznych
. Ponadto w umowie określono warunki dotyczące temperatur,
które powinny być przestrzegane przy przewozie zamrożonych i głęboko zamrożonych
artykułów żywnościowych.
Zgodnie z wymaganiami ATP każdy pojazd przeznaczony do przewozu artykułów
żywnościowych, wymienionych w załącznikach do umowy, musi spełniać określone warunki
termoizolacyjne a agregat ziębniczy musi zapewniać obniżenie i utrzymanie temperatury
wewnątrz nadwozia na wymaganym poziomie.
Głównym i podstawowym warunkiem prawidłowego określenia właściwości
termoizolacyjnych jest globalny współczynnik przenikania ciepła przez ściany nadwozia.
Ustalenie wielkości współczynnika K dla określonego rodzaju pojazdu i jego klasy,
sprawdzenie użytkowej wydajności chłodniczej i skuteczności chłodzenia, wymaga
kilkudniowych pomiarów temperatur zewnątrz i wewnątrz próżnego nadwozia.
Pomiary te mogą być przeprowadzane przez instytucje upoważnione do tych badań przez
ministra właściwego ds. transportu oraz wyłącznie w specjalistycznych komorach
badawczych. Urzędowym dokumentem zgodności pojazdu z wymaganiami ATP jest
„świadectwo zgodności środka transportu”
.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]