[ Pobierz całość w formacie PDF ]
I.
"!$#&%’
)(*!
"+,
-/.10
21354 6 798,:<;"=?>
@
A?>
B9CD8E;":9B)F
7HG58I7
J
:
KE8/7ML9@
:NGPORQTSUB
VWBX;T=?>Y@
A?>
B9CD8E;":MB
F
7HG58I7
J
:)K’8/7
L9@
:HGMZ\[&>
8 ]M^9_
‘
i:
Warszawa 2002, rozdz. 10.1-10.4, 15.1, 15.2, 15.4, 15.5
2. S. F. A. Kettle, Fizyczna Chemia nieorganiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 1999, rozdz. 2.1, 3, 5.1, 5.2, 5.5.
II.
¨
É
…?–
¶?
Â
”
Â
‡,
À
ˇ˛
»
‡/‰M¯$
À
)
Â
‡/”$·?‰M¯ —
ÒÑ
–
„/»m¶?ˆH¯$
ÀÂ
‡/
À
x
°
k‡/
Ó
¯9»
‡/
Ô
¯9–
Õ
?»
Ž
–
¶?`
‹Ö
g
×
/
À
–j
°
k¶?»
…D‰
¿
˜
—
1.
ØÙ
?
ÚÛ Ü Ý
D
Þ
’
ßà
EÆ
à
9
â
Dª$
ä
R
å
U
ä
9
æ
)
ç
ß
Ł/
æ
Mª9
ßä
HØ\Œ
ì
º
íïî
æ
ðÒò
4
· 5H
2
ò
Ł
ôó
"ıDªM
ö÷î
jł ø9œ/ߡ
üý
R
þ ÿ
preparat.
2.
„˘¢
˙
¤D
°
¨⁄5
É
À
Z'#¤
'#
¾
=“¯⁄5“
¤‘«#¶
°
s
¾
¾
#'#¤
¥
À¾
3.
˝
4
· 5H
2
O wynosi:
4.
„˘¢⁄
ۃ
À
i'#¤
‰
4
(bezw.), CuSO
4
· 5H
2
O i uzyskany preparat
[Cu(NH
3
)
4
]SO
4
‚
Na
2
CO
3
.
6.
Ø
4
· 5H
2
Ó
Æ
À
ª
âä
§h
¯
¯
À
¢
˙gƒ
æå
^
À
Æ»4⁄5¢
Â
#
É
À
¶
“
ç
H‚ØŁb¤\‹5£^
Õ
‘»4'#
¾
=“Œ˙
¢
˙
¤
°
b
Û‡
§
¯
¯
Ûæ
º
2
CO
3
.
1
5.
Ø
7.
æ
óò
s
ô×
ı0
ö
e
÷
#ł
wane reakcje (lub ich brak) odpowiednimi równaniami reakcji dla pkt. 5
III.
æ
óò
ÿ
#ø
÷
#ı
÷
#ł=
ü
þ
ł
0
ü
‘
÷
#łPı
–
ß
^ø
4
÷
#łPø
þü
ß
ı
ü
ƒþ
ø
ý
0
ü÷
#ł=ı
Uwaga! –
JLK
MONQPR5ST
U7V
W
PRYX-P[Z\N’]
^
K
W)]
NQR
W
V‘_
aSb‘N
c KSdfe1g)c R5T
h$i’W
Rkj@K
lHP
R7m
jnU7R5SR
W
PR
1. Do 3 probówek wlej po 1 ml 0.5 M wodnego roztworu CuSO
4
. Nastepnie do
poszczególnych probówek dodaj 0.5 M wodnego roztworu etylenodiaminy oraz wody
roztworów we wszystkich trzech probówkach. Uzyskane w ten sposób mieszaniny
2+
i liganda en 1:1 (probówka a), 1:2
(probówka b) i 1:3 (probówka c).
a
b
c
1 ml CuSO
4
+
1 ml en
+
2 ml H
2
O dest.
1 ml CuSO
4
+
2ml en
+
1 ml H
2
O dest.
1 ml CuSO
4
+
3 ml en
2.
¤
p5
ƒ…
$
u
sFqL
Œ
k
'o5
‡
H
€
p"
–
)
ˆ
Q
…
p
sFq’
ˆ
Ls
ƒ
)otqr
ƒ
s
—
q\qCw/y)t
z«“}7w
ƒ
s
—
qL
–
pF
$
˜
u‹
‡
H
€
¡
•
)o
ˆ‚ƒ…‹
›}
p|
–
p7
t
Ÿ
u"w/
–€
u
2
i 6.
ł
P
ýþ
ı
ø#
ö
þ
ł
ÿ
þ
!"
$#
%’&)(
*+
,-
/.10&
23,54)076!-
!"
$#
8
%:9<; =?>@>@AB0C
6D),"+
4!
!"+E=F!"G
&
!
+
46,"
H6I+
,
AB6
Fe(II) z ligandem phen (fenantrolina) w wodzie.
3. Do 3 probówek wlej po 1 ml 0.001 M wodnego roztworu FeSO
4
. Nastepnie do
poszczególnych probówek dodaj 0.001 M wodnego roztworu fenantroliny oraz wody
¶•7‚
„”)»…
‰Q
¾
¿
•1
À
H‰
š
`
»…
Â
ˆ5`
¾
5ˆ
˜
œ
…
¯˘
•7
Â
»
…
¿)”ˆ"˜
¿
¾ž
˘F”/‚O˙¿¯˙$¨<„
Ÿ¾
¯
É
)”v˙/˚”/‚O¯
¾
5¸
`
¶•
¿)„”)ˆ˚5¿
•
…
É
k
À˜Ì
"„
Ÿ
…
Â
ˆ5`
roztworów we wszystkich trzech probówkach. Uzyskane w ten sposób mieszaniny
2+
i liganda phen 1:1 (probówka a), 1:2
(probówka b) i 1:3 (probówka c).
a
b
c
1 ml FeSO
4
+
1 ml phen
+
2 ml H
2
O dest.
1 ml FeSO
4
+
2 ml phen
+
1 ml H
2
O dest.
1 ml FeSO
4
+
3 ml phen
4.
Æ
¯â
—
ª$˛
Õä
F
Ù
L
Ñ
k
Û
'
å
5
Ö
H
Ô
â
Ò
)
Ú
Qª
â
ä
F
Ù
’
Ú
L
ä
—)
å
ˇ
Ù
r—
äÝÙ
\
Ù
C
æ
/
Ó
)ˇ
ç
fŁ/Ø7
æ
—
äÝÙ
L
Ò
â
Û
$
Û˜Õ
‹
Ö
H
Ô
μ)
å
Ú‚
˛
—
ª
ì
ݯ
â
5. Porównaj widma elektronowe w zakresie widzialnym (VIS) wodnych mieszanin Cu
2+
/en
oraz Fe
2+
/phen:
3
[ Pobierz całość w formacie PDF ]