ZW nr 1 1995 Wiosenne zabawy, ZHP - Zachomikowane, ZUCHY - Cykle, PION ZUCHOWY

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Wiosenne zabawy
Wiosna to czas pierwszych wypraw, czas pierwszych zabaw na świeŜym powietrzu.
Wszystkie przedstawione tu propozycje znakomicie siÄ™ do tego nadajÄ….
Wkomponujcie je w swoje zbiórki, zmieńcie fabułę tak, by pasowała do tego, w co
się razem z zuchami bawicie. Pamiętajcie o zasadzie bezpieczeństwa, ustalcie
granice terenu, w którym wolno się poruszać, alarmowy sygnał zbiórki. Nie
zapomnijcie zabrać apteczki.
Co ciekawego widziałeś?
Zuchy udają się na wycieczkę, po drodze obserwują dokładnie mijaną drogę. W
pewnym punkcie zuchy zatrzymujÄ… siÄ™ i po kolei wyliczajÄ…, co ciekawego
zauwaŜyły. DruŜynowy moŜe zadawać pytania, np. który numer miał dom lekarza?
Jak się nazywały ulice, którymi szliśmy?
Cebulowy węch
Przekrojoną cebulą nacieramy pnie drzew, mniej więcej na wysokości nosów
zuchów. Kto po tym cebulowym śladzie trafi do punktu końcowego niezbyt długiej
trasy, otrzymuje tytuł sprawnego tropiciela.
Szukanie chorÄ…giewek
Zuchy dobierają się w dwójki. KaŜda para otrzymuje jedną małą papierową
chorągiewkę z numerem porządkowym. Jedna z osób z dwójki w ustalonym
obszarze ukrywa chorągiewkę. Po powrocie dokładnie określają miejsce ukrycia
chorągiewki, tak aby zuch z pary mógł szybko ją odnaleźć. Kto pierwszy przyniesie
prowadzÄ…cemu chorÄ…giewkÄ™? ZabawÄ™ powtarzamy, chorÄ…giewki chowajÄ… te zuchy,
które ich szukały.
Polowanie na zwierzynÄ™
Przed rozpoczęciem gry ustalamy dokładnie granicę terenu, w którym moŜna się
ukryć. KaŜda szóstka zastanawia się i wybiera jedno ze zwierząt, które wydaje
odgłosy. Jedna osoba z szóstki ukrywa się. Po chwili nasłuchiwania w ślad za
ukrytymi przedstawicielami szóstek podąŜają pozostali uczestnicy, kaŜda szóstka
szuka własnego „zwierzęcia".
Sardynka
To odmiana zabawy w chowanego. Przed rozpoczęciem gry ustalamy teren, na
którym toczyć się będzie zabawa. Jedna osoba chowa się. Po chwili wszyscy
wyruszają na poszukiwania. Kto znajdzie osobę szukaną, nie krzyczy, nie woła
pozostałych, lecz chowa się razem z tą osobą, przytula się do niej. Po chwili w
kryjówce jedno obok drugiego, ciasno jak sardynki w beczce, będą znajdować się
uczestnicy zabawy.
Znaki w lesie
Cała gromada przechodzi leśną drogą bacznie ją obserwując. Po przejściu ok. 500
m druŜynowy zatrzymuje gromadę, a sam wraca do punktu wyjścia. (Zuchy zostają
z przybocznymi). DruŜynowy wracając pozostawia dziesięć róŜnych śladów swej
obecności, starając się, by nie rzucały się zbytnio w oczy. Na przykład kładzie na
drodze pęczek trawy, nadłamuje suchą gałązkę, kolorowym ołówkiem robi krzyŜyk
na korze drzewa, rzuca trochę suchych liści w miejscu, w którym ich wcześniej nie
było. Wróciwszy do punktu, gdzie czekają zuchy, druŜynowy daje znak, Ŝe szóstki z
przybocznymi mogą wyruszyć w drogę powrotną. Zuchy spisują na kartce papieru
zaobserwowane ślady. śyczę udanej zabawy
EWA
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • apo.htw.pl

  •