[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Idź doPrzykładowyrozdziałSpis treœciZrozumieæ NLP.Regu³y i praktyka.Wydanie IIAutor: Peter YoungT³umaczenie: Wojciech SztukowskiISBN: 978-83-246-1624-4Tytu³ orygina³u:Understanding NLP:Principles and Practice, 2nd editionFormat: 158x235, stron: 296Na pocz¹tku by³o s³owo...•potem znacznie wiêcej s³ów i wiele gwa³townych czynów...•wreszcie cz³owiek stworzy³ programowanie neurolingwistyczne...•i zmieni³ œwiat, w którym przysz³o mu ¿yæ!Katalog ksiazekNowoœciBesteslleryZamów drukowanykatalogTwój koszykŒwiat pe³en wyzwañOd czasu kiedy Richard Bandler i John Grinder – „ojcowie za³o¿yciele” NLP – podbiliserca i umys³y milionów ludzi na ca³ym œwiecie, fenomen programowanianeurolingwistycznego wci¹¿ porusza nasz¹ wyobraŸniê. Sk¹d ta fascynacja nauk¹,któr¹ sceptycy nazywaj¹ zwyk³¹ hochsztaplerk¹? Jaka jest rzeczywista moc jejtrwa³ego oddzia³ywania na nasz¹ osobowoœæ oraz zdolnoœæ kszta³towania procesówmyœlowych? Aby porównaæ NLP z puzzlami, nale¿a³oby stworzyæ przestrzenny, otwartymodel, umo¿liwiaj¹cy tworzenie coraz nowszych i œmielszych elementów. Zacznijmywiêc od podstaw:•poznaj i zrozum sposób, w jaki postrzegasz œwiat;•dokonaj analizy w³asnych doœwiadczeñ i wykorzystaj je;•zmieñ szkodliwe nawyki i naucz siê rozwi¹zywaæ wewnêtrzne konflikty;•dokonaj rewolucyjnego prze³omu swojego myœlenia i ka¿dej sfery ¿ycia.Dodaj do koszykaCennik i informacjeZamów cennikZamów informacjeo nowoœciachPeter Young tworzy model szeœciu pozycji percepcyjnych, umo¿liwiaj¹cy osi¹gniêciewy¿szej osobistej doskona³oœci. Zmiana otaczaj¹cej rzeczywistoœci to zadaniedla Ciebie. Stoisz bowiem na pocz¹tku d³ugiej drogi do poznania, zrozumieniai akceptacji zró¿nicowanych sposobów tworzenia unikatowych modeli œwiata.To tylko skromny pocz¹tek nieskoñczonych mo¿liwoœci, jakie oferuje NLP!Wydawnictwo Helion SA44-100 Gliwicetel. 032 230 98 63e-mail: sensus@sensus.plSpis treściPodziękowania ............................................................................. 5Przedmowa .................................................................................. 7Rozdział 1.Rozdział 2.Rozdział 3.Rozdział 4.Rozdział 5.Rozdział 6.Rozdział 7.Rozdział 8.Rozdział 9.Zrozumieć NLP ......................................................................... 11Wzorce zmian ........................................................................... 25Jak dochodzi do zmian .............................................................. 43Definicje NLP ............................................................................ 63Filozofia i presupozycje NLP ..................................................... 75Dobry kontakt ............................................................................ 99Dobry kontakt i cztery rzeczywistości ...................................... 115Ustalanie wyników ................................................................... 135Zadawanie pytań ..................................................................... 163Rozdział 10.Praca z częściami i rolami ....................................................... 189Rozdział 11.Pozycje percepcyjne ................................................................ 205Rozdział 12.Odkrywanie metalustra ........................................................... 239Rozdział 13.Konkluzja ................................................................................. 255Dodatek ADodatek BCzteroelementowe wzorce ...................................................... 263WykonywaniećwiczeńNLP .................................................... 267O autorze ................................................................................. 275Bibliografia .............................................................................. 277Skorowidz ................................................................................ 283Jak dochodzi do zmianBoże, daj mi spokój umysłu, abym zaakceptował rzeczy, których nie mogę zmienić,odwagę, abym zmienił rzeczy, które mogę zmienić, a także mądrość, abym odróżniłjedne od drugich.REINHOLDNIEBUHR(1892 – 1971)Istnieją dwa rodzaje zmian: zachodzące w obrębie danego systemu, który sampozostaje niezmienny, i te, których wystąpienie zmienia sam system.PAULWATZLAWICK,ZMIANA3W tym rozdziale odkryjemy, w jaki sposób radzić sobie ze zmianami, a także opi-szemy niektóre podstawowe zasady ich wprowadzania. Z tych koncepcji będziemykorzystać w kolejnych częściach książki, starając się dostrzec, jak przejawiają sięw technikach NLP.Kiedy zastanawiamy się nad procesami zmiany, zwykle chcemy znać odpowiedzina następujące pytania:Jak mogę radzić sobie ze zmianami występującymi w moimżyciu?Jak mogę wprowadzać zmiany do swojegożycia?W jaki sposób zmieniam siebie, swoje zachowanie, swoje zwyczaje?Jak mogę zmieniać innych ludzi?Jak mogę pomagać w zmianie innym ludziom?Znalezienie odpowiedzi na te pytania to wszystko, o co chodzi w NLP.Własne odpowiedzi znajdziesz, analizując osobiste doświadczenia zmiany. Maszrównież dostęp do istniejącej od wielu stuleci zbiorowej mądrości dotyczącej zmiany.Jednak pomimo całej tej wiedzy dysponujesz tylko zbiorem praktycznych wska-zówek. Nie mażadnychgwarancji, ponieważ nie jest możliwe dokładne poznaniemechanizmów zmiany. Nie jest to kwestia niekompetencji albo „odrobiny czasu,by to wszystko uporządkować”. Pomimo dostępności technologii skanowania mózguto, co dzieje się wumyśle,nie poddaje sięłatwoanalizie naukowej. Choć możemy44Z R O Z U M I EĆN L P. R E G UŁYI P R A K T Y K Azobaczyć rezultaty uczenia się w postaci nowych połączeń nerwowych, nie je-steśmy w stanie bezpośrednio obserwować procesu nauki. To fundamentalnyproblem filozoficzny. Krótko mówiąc, jesteśmy częścią systemu, który jeszczenie został dokładnie zbadany. Aby dowiedzieć się, jak działa, musielibyśmy wy-kroczyć poza własny umysł, by zaobserwować właściwe procesy, a tego nie jesteśmyw stanie dokonać. Możemy jednak zapewnić warunki sprzyjające wprowadzaniuzmian, chociaż w pracy z istotami ludzkimi nigdy nie potrafimy precyzyjnie okre-ślić,co się zdarzy. Możemy tworzyć scenariusze sięgające w przyszłość tak daleko,jak chcemy, ale mimo to nie wiemy, co się naprawdę stanie. Mądrze jest zatempamiętać o słowach Heraklita, który radził „spodziewać się niespodziewanego”.Dlaczego zmiana?Niekiedy zmianę coś na nas wymusza. Biegżyciazostaje zaburzony, więc podej-mujemy działania zmierzające do „uspokojenia sytuacji”. Ludzie wprowadzajązmiany z własnej woli, ponieważ chcą stać się lepsi, spełnić się, zrealizować pra-gnienia, osiągnąć szczęście bądź zrównoważyć różne rodzaje aktywności. Trady-cyjna metafora dotycząca motywacji mówi o kiju i marchewce: zmieniamy się albodlategożewyobrażamy sobie coś przyjemnego — marchewkę — a następnie dotego dążymy, albo też dlategożenie podoba nam się bieżący stan rzeczy i chcemyuniknąć dalszego bólu — kija — więc odsuwamy się od niego.Kiedy nie dostajesz odżyciatego, czego chcesz, próbujesz to zmienić przez roz-wiązanie problemów, rozstrzygnięcie konfliktów bądź przezwyciężenie trudności.Istnieją jednak sytuacje, w których pomimo motywacji do zmiany nie wiesz, co ro-bić. Przyczyną takiej dezorientacji może być brak wiedzy — możesz też posiadaćwłaściwe kompetencje, ale nie interpretować bieżącej sytuacji w sposób pozwa-lający zastosować posiadaną wiedzę do tego, co wydaje się nieznajomym kontek-stem. Ponieważ nie rozpoznajesz ukrytego wzorca, nie dostrzegasz okazji zasto-sowania swoich umiejętności. Tak czy inaczej, jeżeli uznasz,żenie masz do wyborużadnychopcji, poczujesz,że„utknąłeś” lubżemożliwe działania zostały w jakiśsposób „zablokowane”. Dzieje się tak również wtedy, gdy nie potrafisz wybraćspośród dostępnych alternatywnych opcji. Być może masz zbyt wiele możliwościwyboru i nie możesz się zdecydować. Możliwe też,żepotencjalne konsekwencjepodjętych działań przerażają Cię do tego stopnia,że„zastygasz w bezruchu” lubrezygnujesz z podejmowania jakichkolwiek działań.Jedną z korzyści, które przynosi myślenie w kategoriach modeli przedstawionychw poprzednim rozdziale, jest to,żeoferują one sposoby przezwyciężania tego ro-dzaju blokad. Podstawowa teoria zakłada,żezmiana następuje, gdy zmieniamyJAK DOCHODZI DO ZMIAN45przedmiot zainteresowania i punkt widzenia. Zarówno zmiana polarności, jaki zmiana trybu i poziomu rzeczywistości mogą prowadzić do zmiany punktu wi-dzenia, ponieważ każda z nich oferuje alternatywny sposób postrzegania dowolnejsytuacji. Ten z kolei wpływa na Twoje zachowanie, ponieważ zaczynasz rozumiećrzeczywistość w nowy sposób. Proces ten nazywany jest „przeramowaniem”.Nowy sposób traktowaniaświatazależy od Twojej dotychczasowej wiedzy i zro-zumienia, a także od konkretnej motywacji lub intencji: czy jesteś ciekaw i chceszzebrać informacje, czy chcesz stać się bardziej elastyczny, nabywając nową umie-jętność? Twoja postawa lub konkretna potrzeba zmienia Twój sposób postrzeganiaświatai zaczynasz koncentrować się na odmiennych cechach lub aspektach tego,co się dzieje. Ramy zmieniają się, kiedy zmieniasz to, na czym skupiasz uwagę.Jeżeli na przykład chcesz nadać list, zaczynasz zauważać urzędy pocztowe alboskrzynki na listy, które zwykle umykają Twojej uwadze. Przeramowanie to sposóbrozmyślnego zmieniania sposobu postrzegania rzeczy w tym samym kontekście.Na przykład, kiedy prowadzisz samochód, zamiast postrzegać innych kierowcówjako konkurentów w walce o przestrzeń na drodze, spójrz na ruch drogowy jak narodzaj tańca, z własnymi rytmami i konwencjami. Przeramowanie często prowadzido zmiany stanu fizjologicznego: nagłe natknięcie się na to, co nieoczekiwane,często wywołujeśmiech.Robienie czegoś innegoLudzie czują,że„utknęli w koleinach”, gdy nie wierzą,żemożna coś zmienić, albonie są w stanie wyobrazić sobie potencjalnej zmiany. Ich dotychczasowe przeko-nania albo historie dotycząceświataograniczają liczbę dostępnych opcji. Jest tokonsekwencja myślenia zbieżnego, potrzeby „zatrzymania”świataw stabilnej po-staci. Ograniczającym aspektem „bycia pewnym” jest jednak zmniejszenie liczbydostępnych do opcji do jednej — zachowania status quo. Czujemy wówczas,że„utknęliśmy”, ponieważ nie widzimyżadnegowyjścia. Jak ujęli to Bandler i Grin-der (1975, tłum. 2008):Jak wynika z naszego doświadczenia, ludzie przychodzący poddać się terapii zazwyczajsą osobami cierpiącymi — czują się jak sparaliżowani w obliczu braku wyboru lubwolności działania wżyciu.Jedną z terapeutycznych reakcji na taki impas jest przekazanie rady: „jeżeli to, corobisz, nie sprawdza się, to zrobienieczegokolwiek innegoprzyniesie poprawę”.Utknięcie może być jednak doświadczeniem tak osłabiającym,że łatwiejpowie-dzieć, niż faktycznie zacząć coś robić. Trudności pojawiają się, ponieważ niektórzy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]