[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przykładowe rozwišzania zadań kolokwium zaliczeniowegoz makroekonomii II semestr zimowy 1997/19981. Używajšc modelu Mundella-Fleminga (dla małej gospodarki w warunkach nieograniczonego przepływukapitału) porównaj wpływ wprowadzenia ceł importowych na poziom dochodu, eksport netto oraz kurs walutowyw systemie kursów płynnych oraz stałych.Wprowadzenie ceł importowych niezależnie od systemu kursów walutowych powoduje poczštkowo wzrosteksportu netto (ponieważ następuje przesunięcie popytu od dóbr zagranicznych na dobra krajowe), z koleizwiększenie eksportu netto powoduje przesunięcie krzywej IS w prawo. W wyniku tego stopa % w kraju będziewyższa niż za granicš. To co dzieje się dalej zależy od systemu kursów walutowych.a) w systemie kursów płynnych wzrost stopy % powoduje aprecjację waluty krajowej spowodowanš napływemkrótkoterminowego kapitału zagranicznego, aprecjacja waluty krajowej sprawia, że dobra krajowe stajš się droższewięc zmniejsza się na nie popyt, eksport netto spada więc krzywa IS przesuwa się w lewo i wraca do swojegopoprzedniego położenia (aprecjacja waluty krajowej będzie trwała dopóki nie dojdzie do zrównania stopy % wkraju z poziomem wiatowej stopy %). Dochód nie ulega zmianie.b) w systemie kursów starych wzrost stopy % wywołuje presję rewaluacyjnš na kurs waluty krajowej. W celuutrzymania kursu walutowego na ustalonym poziomie musi wzrosnšć podaż pienišdza krajowego by doprowadzićdo obniżenia krajowej stopy % i zlikwidowania presji rewaluacyjnej. W wyniku nałożenia cła na dobraimportowane mamy do czynienia ze wzrostem nadwyżki eksportowej, a ponieważ nałożenie cła wymusza ekspansjęmonetarnš w celu obrony stałego kursu, więc nadwyżka ta nie jest niwelowana za pomocš wzrostu kursu tak jak wprzypadku kursów zmiennych. Ponadto, obniżenie stopy % prowadzi do wzrostu dochodu.Podsumowujšc, widzimy więc, że skutki nałożenia cel w systemie kursów stałych i płynnych sš odmienne. Wsystemie kursów zmiennych nałożenie ceł nie ma wpływu na nadwyżkš handlowš ponieważ jej poczštkowywzrost jest niwelowany za pomocš dostosowania się kursu walutowego, nie udaje się nam również w ten sposóbdoprowadzić do wzrostu dochodu. Jedyne dostosowanie jakie będzie miało miejsce to aprecjacja kursu walutykrajowej. Natomiast w systemie kursów stałych udaje się nam utrzymać nadwyżkę handlowš ponieważ niepozwalamy na rewaluację kursy waluty krajowej, obniżajšc za pomocš ekspansywnej polityki monetarnej stopę% (co zniechęca napływ kapitału), a to pocišga za sobš wzrost dochodu krajowego. Kurs walutowy pozostajestały.2. Używajšc modelu Solowa formalnie udowodnij, że zwiększenie stopy oszczędnoci prowadzi do przejciowegopodwyższenia stopy wzrostu, które znika w momencie dojcia gospodarki do nowego stanu ustalonego.(wskazówka:skorzystaj z własnoci malejšcego krańcowego produktu kapitału).Interesuje nas stopa wzrostu dochodu na efektywnš jednostkę pracy czyli Y/AL, wywołana zwiększeniem stopyoszczędnoci (możemy również przeanalizować stopę wzrostu dochodu na głowę Y/L lub też całego dochodu Y -wtedy nasza analiza będzie przebiegała analogicznie). Wiemy, że y = Y/AL = f(k), gdzie k = K/AL. Zatem zmianadochodu w czasie dy/dt - [df(k)/dk][dk/dt], a stopa wzrostu dochodu (dy/dt)/y = [f(k)/f(k)][dk/dt], gdzie f (k) =df(k)/dk. Ponieważ jednak wiemy, że dk/dt = sf(k) - (n + g + d)k więc możemy przekształcić stopę wzrostudochodu do następujšcej postaci:Jeżeli jestemy na cieżce wzrostu zrównoważonego wtedy zmiana w czasie zasobu kapitału na jednostkę pracyefektywnej jest równa zeru. to z kolei powoduje; że stopa wzrostu dochodu na jednostkę pracy efektywej jestrównież równa zeru (chociaż np. dochód na głowę Y/L ronie w tempie g). Jeżeli zwiększamy stopę oszczędnoci sto wytršcamy naszš modelowš gospodarkę ze stanu równowagi. Ponieważ wzrasta s mamy do czynienia zewzrostem zasobu kapitału na jednostkę pracy efektywnej k, a to z kolei powoduje wzrost dochodu na jednostkępracy efektywnej. Jednak w miarę jak k ronie wzrost ten staje się coraz mniejszy aż wreszcie ustaje całkowicie gdygospodarka znajdzie się na nowej cieżce wzrostu zrównoważonego, charakteryzujšcej się poziomem kapitału najednostkę pracy efektywnej oraz wyższš stopš oszczędnoci. To że ten wzrost ustaje wynika z założenia o malejšcejkrańcowej produktywnoci kapitału w miarę jak zwiększa się k. Zachowanie stopy wzrostu dochodu na jednostkępracy efektywnej, która jest różnicš dwóch funkcji przedstawionych powyżej możemy przeanalizować na wykresiew sposób następujšcy:Krańcowy produkt kapitału równy jest f (k), zatem gdy wzrasta s iloczyn sf(k) ronie co na rysunku jestprzedstawione jako przesunięcie tej funkcji w górę. W punkcie k0 różnica powyższych dwóch funkcji staje sięniezerowa, co powoduje że stopa wzrostu również będzie różna od zera. Jednak w miarę wzrostu k różnica tazaczyna maleć ponieważ f'(k) jest funkcjš malejšcš, aż w momencie gdy k = k1 , znika zupełnie. Druga funkcja jeststała w czasie a to wynika z tego, że [f(k)k]/f(k) jest po prostu udziałem kapitału w tworzeniu dochodu, który dlafunkcji Cobba-Douglasa wynosi a.3. W pewnym kraju rodkowoeuropejskim parlament decyduje się na zmniejszenie transferów a zwiększeniezakupów rzšdowych o dokładnie takš samš wielkoć o jakš zmniejsza transfery (. G = -. TR). Czy w wynikupowyższej zmiany w polityce fiskalnej dochód równowagi wzronie czy spadnie? Odpowied zilustruj przykładem,gdzie c=0,8; t=0,25; Y0=600; .G=10. W powyższym przykładzie oblicz zmianę dochodu równowagi .Y0 orazzmianę nadwyżki budżetowej.Wzrost zakupów rzšdowych o .G(=10) powoduje zmianę planowanych wydatków o dokładnie takš samš wielkoć ojakš wzrastajš zakupy rzšdowe (10), natomiast spadek transferów rzšdowych doprowadza do spadku planowanychwydatków o wielkoć równš iloczynowi krańcowej skłonnoci do konsumpcji i spadku transferów czyli o c(-10).Zatem całkowita zmiana w wielkoci planowanych wydatków wyniesie (l-c)(10), więc doprowadza to do wzrostudochodu równowagi o .Y = (mnożnik)(1-c)(10). Jeżeli c =0,8 a t = 0,25 wtedy mnożnik wyniesie 1/{l-c(1-t)}=2,5.Widzimy zatem, że dochód równowagi wzronie o 5, natomiast nadwyżka budżetowa zwiększy się o..BS - t .Y - . TR- . G = 0,25*5 + 10 - 10 - 1,25.4. Załóżmy, że gospodarka Polski znajduje się. w stanie pełnego zatrudnienia oraz, że rzšd pragnie doprowadzićdo zmiany struktury zagregowanego popytu polegajšcej na zwiększeniu udziału inwestycji a zmniejszeniuudziału konsumpcji, przy czym zagregowany popyt nie może przewyższyć produkcji odpowiadajšcej pełnemuzatrudnieniu. Przy użyciu jakiego rodzaju mixu polityk gospodarczych można osišgnšć pożšdany rezultat?Odpowied zilustruj diagramem IS-LM.Musimy tak zaprojektować politykę gospodarczš by dokonać zmiany struktury zagregowanego popytu byzwiększyć udział wydatków inwestycyjnych a zmniejszyć udział konsumpcji przy zachowaniu tego samegopoziomu zagregowanego popytu. To wymaga zastosowania kombinacji restrykcyjnej polityki fiskalnej iekspansywnej polityki monetarnej. Do zmniejszenia konsumpcji możemy doprowadzić albo za pomocš wzrostupodatków albo za pomocš zmniejszenia płatnoci transferowych. To spowoduje przesuniecie krzywej IS w lewoprowadzšc do spadku dochodu i stopy %. By zapobiec spadkowi dochodu należy zastosować ekspansywnš politykšmonetarnš, która przesunie krzywš LM w prawo, prowadzšc do dalszego obniżenia stopy %, co pocišga za sobšwzrost inwestycji, a wiec również i dochodu. Gdy nowe krzywe IS i LM przetnš się. przy tym samym poziomiedochodu co poprzednio wtedy obniżenie stopy % było wystarczajšce by wzrost inwestycji zrównoważył spadekwydatków konsumpcyjnych, więc poziom zagregowanego popytu nie zmieni się.5. Załóżmy, że gospodarka pewnego azjatyckiego kraju znajdujšcego się na cieżce wzrostu zrównoważonegodowiadcza trzęsienia ziemi, które niszczy połowę jej zasobu kapitału. Omów proces dostosowawczy, który będziemiał miejsce w tej gospodarce rozpatrujšc następujšce trzy przypadki, gdy trzęsienie ziemi zniszczyło: i) ponadpołowę zasobu ludnoci, ii) mniej niż połowę zasobu ludnoci iii) dokładnie połowę zasobu ludnoci. Załóż, żetrzęsienie ziemi nie miało wpływu na stopę oszczędnoci w tym kraju.Jeżeli trzęsienie ziemi niszczy połowę zasobu kapitału ale więcej niż połowę ludnoci wtedy stosunek kapitału dopracy efektywnej k, będzie większy niż k*, które odpowiada stanowi równowagi. Widzimy zatem, że oszczędnocisš mniejsze niż inwestycje wymagane by utrzymać stosunek kapitału do pracy efektywnej na poprzednim poziomie.Znajdujemy się więc poza cieżkš wzrostu zrównoważonego. W efekcie zasób kapitału na jednostkę pracyefektywnej będzie malał (podobnie dochód y) aż stosunek kapitału do pracy efektywnej wróci do wartociodpowiadajšcej cieżce wzrostu zrównoważonego czyli k*. Jeżeli natomiast trzęsienie ziemi niszczypołowę zasobu kapitału ale mniej niż połowę zasobu pracy, wtedy mamy do czynienia z sytuacjš dokładnieodwrotnš. Stosunek kapitału do pracy efektywnej k2 będzie teraz mniejszy niż k*, zatem aktualne oszczędnoci sšwyższe niż inwestycje wymagane by stosunek kapitału do pracy efektywnej utrzymać na niezmienionym poziomic.W rezultacie, zasób kapitału na jednostkę pracy efektywnej będzie wzrastał do momentu, w którym będzie onodpowiadał wartoci k charakteryzujšcej cieżkę wzrostu zrównoważonego. Wreszcie jeżeli trzęsienie zieminiszczy dokładnie takš samš częć zasobu kapitału co pracy, wtedy gospodarka pozostaje na cieżce wzrostuzrównoważonego i stosunek kapitału do pracy efektywnej nic ulega zmianie.6. Załóżmy, że mamy n...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]